Nabycie działki rolnej przez zasiedzenie

Nabycie prawa własności przez zasiedzenie

Zasiedzenie regulowane jest przez Kodeks cywilny.

„Art. 172. [Przesłanki zasiedzenia]

§ 1. Posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie).

§ 2. Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

§ 3. Nabyć nieruchomość rolną w rozumieniu przepisów ustawy, o której mowa w art. 166 § 3, przez zasiedzenie może jedynie rolnik indywidualny w rozumieniu przepisów tej ustawy, jeżeli – ustalona zgodnie z przepisami art. 5 ust. 2 i 3 tej ustawy – powierzchnia nabywanej nieruchomości rolnej wraz z nieruchomościami rolnymi stanowiącymi jego własność nie przekroczy 300 ha użytków rolnych.”

Zasiedzenie jest pierwotnym i nieodpłatnym sposobem nabycia prawa własności rzeczy przez nieuprawnionego jej posiadacza wskutek faktycznego wykonywania tego prawa w ciągu oznaczonego wyżej czasu. Proszę pamiętać, że nie jest uzależnione od jakiegokolwiek świadczenia na rzecz osoby, której dotychczas nabywane prawo przysługiwało. Skutek nabycia następuje z mocy samego prawa, bez potrzeby składania oświadczeń woli, jak i bez konieczności podejmowania przez posiadacza jakichkolwiek czynności prawnych zmierzających do zalegalizowania nabytego prawa. Z upływem ostatniego dnia terminu zasiedzenia samoistny posiadacz nabywa prawo własności rzeczy i równocześnie z tym dniem gaśnie prawo własności dotychczasowego właściciela. Do zasiedzenia w dobrej wierze wystarczy tylko 20 lat. Z tego, co Pan opisywał w zapytaniu termin ten może już niedługo minąć i może to stanowić podstawę do wystąpienia przez tego rolnika do sądu.

Zobacz również: Zwolnienie z podatku od zasiedzenia

Ograniczenie zasiedzenia gruntów rolnych

Aktualnie ograniczenie zasiedzenia gruntów rolnych normuje art. 172 § 3 K.c., obowiązujący od 30.04.2016 r. Stanowi on, że nabyć nieruchomość rolną w rozumieniu przepisów ustawy z 11.04.2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego przez zasiedzenie może jedynie rolnik indywidualny w rozumieniu przepisów tej ustawy, jeżeli – ustalona zgodnie z przepisami art. 5 ust. 2 i 3 tej ustawy – powierzchnia nabywanej nieruchomości rolnej wraz z nieruchomościami rolnymi stanowiącymi jego własność nie przekroczy 300 ha użytków rolnych. Przy czym ograniczenia tego, stosownie do art. 14 ustawy z 14.04.2016 r. o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw, nie stosuje się, jeżeli zasiedzenie skończyłoby się przed upływem 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Dlatego też tym bardziej należy się obawiać, jeśli termin zasiedzenia dalej upływa, a osoba, która może o to wystąpić wypełnia definicję rolnika indywidualnego. Sam fakt opłacania podatku i ubezpieczenia OC niestety nie stanowi w pełni o niemożności zasiedzenia nieruchomości przez inną osobę.

Posiadanie prowadzące do zasiedzenia musi być samoistne i nieprzerwane. Samoistnym posiadaczem nieruchomości w rozumieniu art. 172 K.c. jest ten, kto nią włada jak właściciel, czyli wykonuje uprawnienia składające się na treść prawa własności, korzysta z nieruchomości z wyłączeniem innych osób, pobiera pożytki i dochody, a także uważa się za uprawnionego do rozporządzenia nią. W tej sytuacji na Pana miejscu jak najszybciej uregulowałbym tenże stan prawny łączący Panów poprzez np. zawarcie umowy dzierżawy.

Warunkiem koniecznym do zasiedzenia nieruchomości jest, jak pisałem powyżej, bycie posiadaczem samoistnym. Z kolei z art. 336 wynika, że posiadaczem samoistnym rzeczy jest ten, kto postępuje z rzeczą jak właściciel, o czym świadczą okoliczności dostrzegalne dla innych osób (wyrok SN z dnia 19 grudnia 2000 r., sygn. akt V CKN 164/00, postanowienie SN z dnia 28 lutego 2002 r., sygn. akt III CKN 891/00).

Co bardzo istotne, oddanie rzeczy we władanie innej osobie – posiadaczowi zależnemu – nie wyłącza posiadania samoistnego. Posiadacz samoistny nie traci posiadania przez to, że oddaje drugiemu rzecz w posiadanie zależne. Dzierżawca jest niezaprzeczalnie posiadaczem zależnym i w tej sytuacji byłby Pan chroniony. O ile oczywiście do dnia dzisiejszego nie upłynął jeszcze termin, w którym tenże Pan mógłby zasiedzieć Pańską nieruchomość.

Zobacz również: Podział ziemi rolnej

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.