Odmowa udzielenia zwolnienia z podatku rolnego ze względu na wyczerpanie limitu de minimis w rolnictwie

Decyzja administracyjna oparta na stanie faktycznym z daty orzekania

Odpowiedź na Pani pytanie zacznę od wyjaśnienia, że ogólną zasadą prawa administracyjnego jest to, że organ administracji uwzględnia stan prawny i faktyczny na datę wydania decyzji.

Organ, który wydaje decyzję administracyjną, ma obowiązek rozstrzygnąć sprawę w oparciu o stan faktyczny istniejący w dacie orzekania, nie zaś w dacie składania wniosku czy też w dacie orzekania przez organ I instancji. Tym samym, rozpoznając odwołanie, organ II instancji bierze pod uwagę stan prawny na datę wydania decyzji w ramach postępowania odwoławczego, a nie stan prawny, który istniał w dniu orzekania przez organ I instancji. Jeżeli np. doszło do nowelizacji prawa pomiędzy złożeniem wniosku a wydaniem decyzji, a także wydaniem decyzji w I i II instancji, organ powinien mieć na uwadze stan prawny i faktyczny z daty wydawania przez siebie decyzji.

Sytuacja może być inna jedynie w przypadku istnienia tzw. przepisów intertemporalnych w nowelizowanej ustawie, czyli jeżeli dany akt prawny wyraźnie wskazuje, że do spraw wszczętych, a nie zakończonych, stosujemy przepisy dotychczasowe. Jeżeli „(…) ustawa nie zawiera przepisów intertemporalnych, co w orzecznictwie sądowym zrównane zostało z tzw. zasadą bezpośredniego działania nowego prawa” (tak uchwała NSA z 25 listopada 2011 r., II OPS 1/13). W opisanej sprawie nie doszło jednak do zmiany ustawy jako takiej, a po prostu do przekroczenia limitu udzielanej pomocy.

Wyczerpanie środków krajowych pomocy de minimis w rolnictwie w 2020 r.

Rzeczywiście 7 sierpnia 2020 roku pojawiło się obwieszczenie o treści:

„Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi informuje, że wysokość wykorzystanego krajowego limitu skumulowanej kwoty pomocy de minimis w rolnictwie na dzień 7 sierpnia 2020 r. wynosi: 100% limitu krajowego, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9, z późn. zm.).” Później opublikowano je w Monitorze Polskim pod poz. 741, dlatego uznać trzeba, że do wykorzystania limitu doszło i brak jest dalszych środków na ten cel.

Niestety w mojej ocenie – z wyżej wskazanych przyczyn – załączona decyzja jest poprawna, bo uwzględnia stan na dzień wydania decyzji, do czego obligują organ przepisy prawa. Oczywiście ma Pani prawo zaskarżyć tę decyzję, aczkolwiek w mojej ocenie SKO jej nie zmieni z tego powodu, że w dacie złożenia wniosku limit nie był jeszcze przekroczony.

Na poparcie mojego stanowiska zacytuję orzeczenia sądów. Co prawda, dotyczą one innych spraw, ale zawierają wnioski o charakterze generalnym w zakresie chwili oceny stanu faktycznego i prawnego – na moment wydania decyzji.

„Celem regulacji z art. 48 ust. 2 p.b. jest doprowadzenie do stanu zgodnego z prawem (a więc w czasie teraźniejszym), nie zaś do stanu prawnego, który utracił już moc (…)” [wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 10 kwietnia 2019 r. II SA/Ke 24/19].

„Związany zasadą ogólną prawdy obiektywnej (art. 7 K.p.a. w związku z art. 77 § 1 K.p.a.) organ obowiązany jest ustalić stan faktyczny. Stan faktyczny organ odwoławczy obowiązany jest ustalić na dzień wydania decyzji ostatecznej. Nie jest zatem dopuszczalne ustalenie stanu faktycznego w oparciu o dowody lub uzgodnienia, które dotyczą stanu faktycznego istniejącego w przeszłości (…)” [wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 kwietnia 2012 r. II OSK 129/11].

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) – link do formularza z indywidualną pomocą prawną »